Het is aan de dokter Charles Odier - Zwitsers-Italiaanse arts die aan de ontwikkeling van de psychanalyse in Frankrijk deel had genomen - dat de rol is toegekomen om als eerste te reageren over wat dat van de werkzaamheden van Mevrouw Sechehaye een wereldsucces zou maken. |
|
Vanaf 1947, stelde hij haar inderdaad het voorwoord van een proef op zijn methode van symbolische verwezenlijking met een niet ter verwaarlozen voorliefde op. Drie jaar later, in 1950, terwijl de universitaire pers van Frankrijk nog aan hun debuten zijn, is het de uitgave van het dagboek van een schizofreen meisje die het werk van Mevrouw Sechehaye definitief aan het nageslacht zal overdragen. Vandaag, terwijl vijftig jaren verstreken zijn, wordt niets van wat overgelaten was aan de inspiratie van deze Zwitserse psychologe over het gedrag van de behandeling van zijn zieke Renee, tegengesproken. Men telt het aantal heruitgaves in de romaanse taal niet meer. Men telt het aantal vertalingen niet meer en nog minder het aantal gerealiseerde referenties door de schrijvers die hem opgevolgden. Hoewel wij wij niet aan een systematische methode gebonden zijn om de nog levendige sporen van deze invloed te inventariseren (moeilijke taak om niet te zeggen onmogelijke), getuigen de talrijke aanhalingen welke we geslaagd zijn om te verzamelen dat de kennis van het geval van Renée zich buiten de grenzen heeft overgebracht. |
|
Het feit dat zij gedeeld wordt door allen die, om welke reden ook, het nodig hadden om de uitgebreide sector van de menswetenschappen te benaderen (psychiaters, psychologen, psychoanalytici, psychiatrische verplegers, opvoeders...) bewijst dat zij voortaan tot het collectieve geheugen behoort. |
|
Index| Webmaster |
© SCHIZOWEB, 2000 — Tous droits de reproduction interdits. |